Żydzi współtworzyli mieszczański Wrocław, choć ich grupa nie była jednolita – różnili się pochodzeniem, wykształceniem, posiadanym majątkiem i wynikającym z niego statusem, stopniem religijności czy przywiązania do tradycji.
Żydzi współtworzyli mieszczański Wrocław, choć ich grupa nie była jednolita – różnili się pochodzeniem, wykształceniem, posiadanym majątkiem i wynikającym z niego statusem, stopniem religijności czy przywiązania do tradycji.
Dzięki prężnie działającemu Żydowskiemu Seminarium Teologicznemu Wrocław stał się jednym z ważniejszych ośrodków nauczania myśli żydowskiej. Późniejsze europejskie placówki brały wrocławską uczelnię za przykład.
Żydowskie cmentarze we Wrocławiu są niezwykłym portretem tutejszej społeczności żydowskiej.
Na artystycznej scenie Wrocławia wyróżniali się artyści żydowskiego pochodzenia. W tym gronie niezwykle znani byli m.in. Heinrich Tischler i Clara Sachs, których dzieła doceniano nie tylko na Śląsku.
Kolekcjonowanie dzieł sztuki było popularne w środowisku żydowskiego mieszczaństwa i burżuazji – stanowiło nie tylko wyraz pozycji finansowej, ale też świadczyło o ich zainteresowaniu sztuką śląską i niemiecką, co umacniało asymilację kulturową.
To jeden z licznych przykładów na pełną asymilację Żydów i ich niezakłócone funkcjonowanie w tkance miejskiej – nie tworzyli oni infrastruktury handlu i usług tylko w granicach dzielnicy żydowskiej, lecz umiejscawiali ją w centrum miasta.
W przedwojennym Wrocławiu istniały dziesiątki organizacji i instytucji żydowskich pomagające chorym, potrzebującym i dzieciom. Utrzymywała je zarówno gmina żydowska, jak i liczne organizacje filantropijne.
W 1944 roku hitlerowcy unicestwili jedną z największych i najważniejszych niemieckich społeczności żydowskich.